Zwykle nie zdajemy sobie sprawy, że przedłużające się niedostarczanie choćby jednego ze składników odżywczych lub głodzenie powoduje niedożywienie organizmu, które ma drastyczne konsekwencje.
Prawidłowe odżywianie w takich przypadkach może uratować życie.
Właściwe odżywienie organizmu chorego, niezależnie od jednostki chorobowej umożliwia uzyskanie dobrych efektów terapii.
Niedożywienie to skutek dłużej trwającego niedoboru pożywienia (różnego stopnia głodzenia). Brak składników odżywczych: białek, tłuszczów, węglowodanów, mikro i makroelementów wpływa negatywnie na stan wszystkich narządów i układów. Niedożywienie jest schorzeniem ogólnoustrojowym.
Niedożywienie występuje w różnych sytuacjach.
8-10% ambulatoryjnych chorych i 30% -40% chorych hospitalizowanych cierpi z powodu tej choroby.
75% pacjentów cierpiących z powodu terminalnej fazy choroby nowotworowej umiera z objawami niedożywienia.
Trzeba pamiętać,że w różnym czasie, w zależności od stopnia niedoboru pożywienia (w stosunku do zapotrzebowania metabolicznego) organizm
chorego „zjada” tkankę tłuszczową, mięśnie i pozostałe tkanki. Dochodzi do zmian we wszystkich tkankach i narządach, spada odporność, wydolność fizyczna, upośledzeniu ulega gojenie ran, funkcje naprawcze. Pojawia się zmęczenie, chorzy marzną, są podatni na zakażenia, załamania, powikłania leczenia różnych chorób, w tym powikłania pooperacyjne.
Niedożywienie zawsze wymaga leczenia poprzez modyfikację jadłospisu, włączenie do diety odzywek lub zastosowanie leczenie żywieniowego.Jeżeli choroba uniemożliwia żywienie naturalne, to często należy wzmocnić organizm stosując żywność specjalistyczną - tak zwaną żywność sztuczną. Dziedzina medycyny zajmująca się między innymi żywieniem sztucznym to żywienie kliniczne.Leczenie żywieniowe osób niedożywionych jest możliwe w trakcie hospitalizacji, jak i podczas opieki domowej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz